“ถ้าคุณหินอึดอัด ระบายให้ทรายฟังบ้างก็ได้นะคะ” “ฉันไม่เป็นอะไร” หินสร้างกำแพงขึ้นมาขวางกั้นทันที ไม่ยินยอมให้ทรายมาศได้ย่างก้าวเข้าไปในเขตหวงห้ามสภาวะของใจเขาจึงไม่ต่างจากเครื่องจักร มีหน้าที่ทำให้ยังหายใจและต่อต้านทุกความรักที่หลั่งไหลเข้ามา ไม่เพียงเท่านั้นยังต้องทำตัวไม่ต่างจากหินก้อนหนึ่งที่ทั้งแข็งและกระด้างเพื่อเป็นเกราะป้องกันอีกหนึ่งชั้น “อย่าห่วง อย่ารู้สึกอะไรกับฉัน เพราะหัวใจของฉันมันตายด้านไปแล้ว ถ้าเธอรัก เธอห่วง เธอนั่นแหละจะเป็นฝ่ายเจ็บ” ผู้หญิงมักอ่อนไหวง่าย หินเลยต้องเอ่ยปากเตือน ไม่อยากให้ทรายมาศต้องผิดหวังและเจ็บปวด ส่วนคนฟังรู้สึกประหนึ่งโดนยัดเยียดหนามแหลมคมมาใส่มือ แต่เธอเลือกจะกำและสร้างความเจ็บให้กับตนเอง “และจำไว้ว่าฉันต้องการแค่ลูก ไม่ได้เหมารวมถึงเธอด้วย” ความเป็นจริงข้อนี้คนตัวเล็กจำเป็นต้องท่องจำให้ขึ้นใจ เป็นอีกครั้งซึ่งหญิงสาวเหมือนโดนตบหน้าฉาดใหญ่ เธอเป็นคนมีความรู้สึกจะให้ทำเช่นนั้นได้อย่างไร ...หาใช่ไร้หัวใจอย่างเขา ทรายมาศหอบใจที่ถูกมือกระด้างบีบจนแทบแหลก เดินกลับห้องของตัวเอง
