สวัสดี...ผมชื่อ เด็กซ์เตอร์ มอร์แกน ผมมีอาชีพเป็นนักวิเคราะห์คราบเลือด และมีงานอดิเรกเป็นฆาตกร...เด็กซ์เตอร์ มอร์แกน...ไม่เหมือนคนอื่น เขาคิดว่าตัวเองไม่ใช่มนุษย์ แต่เขาก็เลียนแบบมนุษย์ได้เหมือนทีเดียว เขาหล่อ เรียบร้อย ฉลาด เป็นสุภาพบุรุษ และรู้จักหว่านเสน่ห์ เด็กซ์เตอร์มีงานอดิเรกที่ไม่เหมือนใคร ซึ่งเขาจะทำก็ต่อเมื่อเป็นคืนที่พระจันทร์สุกสกาวเป็นสีแดงฉาน อวบอ้วน และขับขานท่วงทำนอง คืนที่เพื่อนของเขาออกมาจากที่นั่งด้านหลังอันมืดมิดและเป็นคนบังคับพวงมาลัย...กับคนที่สมควรตายเท่านั้น แต่แล้วก็เกิดคดีฆาตกรรมต่อเนื่องขึ้นในไมแอมี จะไม่แปลกเลย หากผลงานของคนที่ลงมือจะไม่เหมือนกับฝีมือของเขาราวกับเด็กซ์เตอร์เองนั่นละที่เป็นคนทำ ที่เด็กซ์เตอร์ชื่นชอบที่สุดเห็นจะเป็นข้อที่ว่า ผลงานเหล่านี้ ไม่มีเลือดเลยสักหยด ใครกันที่ฆ่าได้อย่างงดงาม หั่นอย่างประณีต เก็บกวาดอย่างเรียบร้อย และจัดวางได้อย่างสร้างสรรค์เช่นนี้ มันเกี่ยวกับความฝันช่วงหลังๆ ของเขาหรือเปล่า เขาไม่ได้ออกไปเล่นด้วยใช่ไหม...
