นักลงทุนแบบ Value Investor ผู้มุ่งมั่นที่เกิดขึ้นในตลาดหุ้นไทยตั้งแต่หลังวิกฤติเศรษฐกิจและตลาดหุ้นในปี 2540 จนถึงปัจจุบันนั้น ส่วนใหญ่หรือแทบทั้งหมดต่างก็ทำงานเหมือนกับเป็นผู้บริหารกองทุนแบบ เฮดจ์ฟันด์ หลักการและวิธีการของเฮดจ์ฟันด์นั้นก็คือ การทำผลตอบแทนสูงสุดและลดความเสี่ยงลงต่ำสุด โดยที่เฮดจ์ฟันด์สามารถที่จะลงทุนในตราสารทุกรูปแบบ แน่นอนว่านักลงทุนแบบ VI ก็ใช้หลักการของ VI ในการลงทุน และเพื่อที่จะควบคุมผลตอบแทนและความเสี่ยงให้เหมาะสมกับตนเอง สิ่งที่พวกเขาจะต้องคิดก็คือ เขาจะกระจายความเสี่ยงมากน้อยแค่ไหน เช่น จะถือหุ้นกี่ตัวในพอร์ต จะลงทุนในหุ้นคิดเป็นกี่เปอร์เซ็นต์ของความมั่งคั่ง หรือจะกู้เงินหรือใช้มาร์จินลงทุนมากน้อยแค่ไหน หุ้นแบบไหนที่พวกเขาจะสนใจลงทุน เป็นหุ้นเติบโตหรือหุ้นที่เน้นความถูกเป็นหลัก คำตอบทั้งหมดนี้สามารถศึกษาได้จากหนังสือเล่มนี้